Deze vijf nummers wil ik nooit meer horen op een afscheid. Oké, dat gaan we meteen nuanceren: als de overledene écht zot was van dit nummer en dit expliciet koos voor een begrafenis, dan mag het zeker. Maar denk toch twee keer na voor je dit meegeeft aan de uitvaartondernemer:
My Way van Frank Sinatra
Sure, jij kiest altijd je eigen pad… en daarom draaien we voor jou het nummer dat wereldwijd het meest wordt platgedraaid op begrafenissen? De Britse journaliste Ellen Hunt noemt dit nummer een reden om tijdig aan je uitvaartplanning te beginnen: “Do it your way, I say. Or you’ll end up with My Way.”
Toch vastbesloten om voor een klassieker te gaan? Deze nummers worden ook vaak gedraaid op uitvaarten, maar hebben wat mij betreft net dat tikje meer persoonlijkheid: “Perfect Day” van Lou Reed, “Ne me quitte pas” van Jacques Brel of “Somewhere over the rainbow”, in het origineel door Judy Garland of in één van de vele covers, zoals die van Eva Cassidy, Israel Kamakawiwoʻole of Norah Jones. Meer klassiekers vind je hier.
Dance Me to the End of Love van Leonard Cohen
Op het eerste gehoor een lied over liefde, voor wie beter luistert een nummer over de dood. Maar eigenlijk gaat dit nummer over… de Holocaust. Ehm, niet echt waar je naar op zoek was toch? Leonard Cohan haalde zijn inspiratie bij het feit dat in concentratiekampen sommige gevangen deel uitmaakten van een strijkkwartet om een soundtrack bij de genocide te voorzien.
Liefhebbers van Leonard Cohen hebben genoeg andere opties. Uiteraard kan “Hallelujah”, van Cohen zelf, in de beroemde versie van Jeff Buckley of één van de vele andere covers. Ik denk eerder aan “Hey, that’s no way to say goodbye”, “If it be your will”, “Bird on a wire”, “Everybody knows”… Maar als ze Cohen verplicht maken voor uitvaarten, kies ik op die van mij toch voor het prachtige nummer “Famous Blue Raincoat”. (Pas op, dit nummer bevat wel hints naar zelfdoding en zal niet altijd gepast zijn.)
Every breath you take van The Police // I’ll be missing you van Faith Evans en Sean Combs
“Every breath you take” klinkt alsof het over een heel intense band gaat en dat klopt. Het nummer gaat over stalken. Niet echt geschikt voor een begrafenis. Misschien wel bekender is “I’ll be missing you”, een cover met aangepaste lyrics als eerbetoon aan de overleden rapper Notorious B.I.G. Maar hoewel de prachtige stem van Faith Evans dit nummer draagt, is dit nummer ook van Sean Combs oftewel P. Diddy. En wil je echt een nummer van een veroordeelde zedendelinquent horen op een sereen afscheid?
Het aantal alternatieven in het popgenre is echt eindeloos. Zoek je urban? “Heaven” of “I was here” van Beyonce, “My love is your love” van Whitney Houston, “Jealous” van Labrinth, “Godspeed” van Frank Ocean, “Stay” van Rihanna, “Together again” van Janet Jackson…
Always Look on the Bright Side of Life van Monty Python
Je neemt het niet zo serieus en je kunt de dingen wel relativeren? Je hebt een stoïcijnse visie op het leven, namelijk dat de dood er gewoon bij hoort? Denk misschien toch twee keer na voor je voor deze fluitende Britten kiest.
Deze nummerkeuze klinkt misschien origineel, maar is dat eigenlijk niet. Dit nummer wordt best vaak gekozen op uitvaarten. Bovendien laat het weinig ruimte voor het verdriet van de nabestaanden. Als er ergens een plek is waar je niet optimistisch moét zijn, is het wel op een uitvaart.
Voor een rebelse touch zou ik zelf veel eerder kiezen voor “Good riddance” van Greenday. Die titel wil zoveel zeggen als “blij om er vanaf te zijn”. ook niet bepaald origineel, maar “it’s something unpredictable / but in the end it’s right / i hope you had the time of your life” is toch prachtig?
Een vleugje humor en relativering kan ook met “Float on” van Modest Mouse of “Do you realize” van the Flaming Lips. “Keep your head up” van Ben Howard, “Here comes the sun” van the Beatles of “Sunrise” van Norah Jones laten een streepje licht binnen. “Fourth of july” van Sufjan Stevens is een wat serieuzere stoïcijnse keuze (“we’re all gonna die”). Meer alternatieve nummers vind je hier.
Waarheen, waarvoor van Mieke Telkamp
Dit is het Nederlandstalige equivalent van My Way. Deze versie van Amazing Grace is al een halve eeuw een standaard op begrafenissen. Als je dit kiest voor een overledene, vraag je dan af of die dit nummer écht graag hoorde. Laat die weg toch ergens anders heen leiden!
Ook in het Nederlands is er keuze te over. Van klassiekers met Barbara Dex en Dana Winner over moderne levensliederen van Niels Destadsbader en Metejoor tot meer eigenzinnige nummers van Pommelien Thijs en Brihang: er is werkelijk voor elk wat wils.
Wat dan wel?
Het is niet gek dat iedereen terugvalt op dezelfde klassiekers. De keuze is oneindig, maar dat maakt het juist moeilijk om met beperkte tijd de juiste muziek te vinden. Voor wie een gepast nummer zoekt, maakte ik enkele playlists op Spotify. Wie onder andere pop, alternatief en Nederlandstalig zoekt, kan hiermee hopelijk verder.
Krijg je de rillingen bij het idee dat op jouw uitvaart de “verkeerde” muziek wordt gedraaid? Je familie zal je dankbaar zijn als je al een lijstje klaar legt. Loveling helpt je met liefde bij de voorbereiding. Lees hier meer daarover of neem contact op om je vragen te stellen.